Hejka. Szukając prostych sposobów na zwiększenie wydajności mojej maszynki pracującej pod Vistą, wymyśliłem aby wykorzystać mój odtwarzacz mp3 (pendrive o pojemności 1 GB) jako medium do przechowywania pliku wymiany. Napęd jest widziany przez system i działa poprawnie, jednak gdy próbuję ustawić na nim plik wymiany (256 MB), to napotykam problem - plik wymiany znika z tego pendrive’a. Czy jest w ogóle możliwe wykorzystanie napędu typu pendrive do przechowywania pliku wymiany?
Moje drugie pytanie dotyczy podobnego tematu. Mam obecnie 2 GB pamięci operacyjnej i w celu ekonomicznego wykorzystania dysku twardego, mam wydzieloną jedną partycję z systemem plików FAT16 na plik wymiany (256 MB). Czy jest bezpieczną opcją zrezygnowanie w ogóle z pliku wymiany w systemie Vista? W jakich sytuacjach może się okazać, iż brak pliku wymiany mógłby się odbić czkawką na funkcjonowaniu systemu i używanych aplikacji? Mam zamiar dokupić sobie jeszcze dodatkowe 2 GB pamięci. Miałbym wtedy w sumie 4 GB. Czy wówczas można spokojnie nie korzystać z funkcji pamięci wirtualnej?
Czyli nie jest prawdą, iż większa ilość zainstalowanej pamięci RAM może zwolnić nas od “obowiązku” korzystania z pliku wymiany? W jakim więc celu w oknie konfiguracji pliku wymiany jest opcja “Bez pliku stronicowania”? :shock:
A ja wam powiem że to nie ma znaczenia czy plik wymiany jest auto czy sztywny. Przy 1GB i więcej - różnica wydajności przy sztywnym czy auto jest nie do zmierzenia… Tak więc ja osobiście zalecam pozostawić wszystko tak jak jest - czyli Automatycznie regulowany swap przez system.
ps. Ludzie - w dobie dysków sata fragmentacja swapu na 2 czy 3 części nie ma już żadnego znaczenia…