Dobre! Sam doszedłeś do wniosku który język najbardziej Ci odpowiada. 
Python jest uważany za dość prosty. Jego największą zaletą jest wymóg stosowania wcięć.
Osobiście jak w nim trochę pisałem to był dla mnie niewygodny. Wolę jednak składnię C-like.
Ilość linii potrzebnych do wyświetlenia tekstu nie jest proporcjonalna do trudności języka (czytaj: nie ma nic wspólnego)
C++ to rozbudowana wersja C, więc “gorszy” nie może być. Jest wręcz dużo lepszy (choć i tak wolę bibliotekę cstdio).
Zacznij od Pythona, potem C/C++, albo Java
Z czasem zrozumiesz jakie zalety mają języki “niższego” poziomu.
C jest językiem przemyślanym, spójnym i sensownym.
C++ to próba zrobienia z C języka obiektowego. Efekt jest taki, jak zrobienie ośmiornicy z jamnika poprzez przybicie czterech desek, w końcu próbować zawsze można… Jego twórcy już dawno utracili nad nim panowanie. Jakieś standardy niby są, ale żaden kompilator ich w pełni nie spełnia, do tego każdy wprowadza swoje rozszerzenia, efektem tego są różne problemy z kompatybilnością. Różne koszmarki składniowo-konstrukcyjne i wiele obejść ułatwiają pisanie koszmarnego kodu. Jest niespójny i momentami bezsensowny (kto wpadł na pomysł przeciążenia operatora przesunięcia bitowego do wyświetlania tekstu na ekranie?!). Obiektowość jest tylko na doczepkę, przez co łatwo popełniać błędy architektoniczne. To było może dobre 30 lat temu, nie teraz.
Łaj tam… Nie ma prawie książek do nauki Pythona. Jest tylko kilka i mają niskie oceny.
Do takiej Javy czy C++ jest o wiele więcej książek i z wysokimi ocenami.
Nie chcę się uczyć z internetu - wolę książki.
Chciałbym umieć napisać składniki środowiska graficznego, nowe menu, przeglądarka plików - czy w Javie da się to zrobić?
Razi , co ty za g**no zes wstawil JavaBlock:/cenzura/