Arch i Antergos - lista wszystkich paczek Arch core i Antergos base

Jest Arch core:
https://www.archlinux.org/packages/?sort=&arch=x86_64&repo=Core&q=&maintainer=&flagged=

Ale nie wiem czy wszystkie te paczki z repozytorium core instalują się domyślnie razem z Archem, bez żadnej ręcznej instalacji?

I teraz jak to się ma do Antergos?
Antergos base instaluje: base i common. Czy isntaluje też całe core z Archa? Całą tą listę na tej stronie?

Od końca. Antergos - pomimo, że jest/chce być odrębną dystrybucją - jest to Arch Linux. Różnica jest wyłącznie taka, że jedno z jego livecd (to “większe”) przychodzi z prekonfigurowanym środowiskiem Gnome 3. Wersja “minimal” to po prostu livecd, które umożliwia instalację dowolnego środowiska bezpośrednio z repozytoriów.
Antergos korzysta bezpośrednio z repozytoriów Archa (nie ma czegoś takiego, że paczki z Archa są przenoszone do własnego repozytorium jak ma to miejsce w Manjaro). Oprócz tych repozytoriów, Antergos ma niewielkie, swoje własne repozytorium, w którym jest kilka paczek m.in. wystrojów itp.
Struktura repozytoriów w pacman.conf Antergosa jest taka, że jego repozytoria “wyprzedzają” repozytoria Archa (powiedzmy mają wyższy priorytet). Nie bardzo trzeba się nawet tym przejmować i praktycznie można dowolnie to zmieniać, do wyłączenia repozytoriów Antergosa włącznie.
O ile jednak Arch daje użytkownikowi pełne prawo skonfigurowania swego systemu tak jak on chce, to Antergos zawiera pewne “prekonfiguracje”, które z jednej strony ułatwiają, z drugiej utrudniają :wink:

To co Ciebie ciekawi: Arch “core” jest to jedno z kilku repozytoriów Archa. Są w nim paczki bazowe dla każdej jego instalacji. Powiedzmy, że te paczki umożliwijają uruchomienie Arch Linux w trybie tekstowym (bez Xów) na dowolnym komputerze i dowolnej wspieranej architekturze (obecnie jest to jeszcze 32bit i 64bit, ale z końcem roku będzie już wyłącznie 64bit). Nie oznacza to, że “repozytorium core instaluje się domyślnie razem z Archem, bez żadnej ręcznej instalacji”. W przypadku Archa zdanie to w ogóle nic nie znaczy i nie jest prawdziwe, albowiem cała instalacja Archa jest “ręczna”. Niezależnie jednak jak go instalujesz, praktycznie nigdy nie zainstalujesz wszystkich paczek z repozytorium core w systemie. Nie ma to najmniejszego sensu i nawet żaden “ułatwiacz” instalacji Archa tego nie robi. Natomiast repozytorium to (podobnie jak repozytoria extra i community) są zawsze udostępnione pacmanowi już w trakcie instalacji, a potem bezpośrednio po niej.

W przypadku tego co dotyczy Antergosa, to owe “base” i “common” są używane przez jego instalatora, czyli Cnchi podczas instalacji. Większość tych paczek (jeśli nie wszystkie) zostanie zainstalowana przez Cnchi w systemie. Potem trzeba sobie ewentualnie niepotrzebne wyrzucić.

1 polubienie

Dzięki, wczoraj nie widziałem że odpisałeś, nie ma żadnych powiadomień, chociaż mam zaznaczone powiadomienia z tego wątku.

Jest to dużo informacji, ale chcę jeszcze trochę. :slight_smile:

  1. Chcę wiedzieć (z ciekawości) jakie to prekonfiguracje zapewnia Antergos?
    Domyślam się że utworzenie podstawowych podfolderów w partycji /, tak jak mówiłeś: własne dodatkowe repo. Co jeszcze?
    Czy jest tak strona, która wymienia wszystkie prekonfiguracje Antergosa? Najchętniej bym takie coś przeczytał. (tylko te z wersji Minimal czyli jak wybiorę Base).
    Jak bym to wiedział to łatwiej ewentualnie mógłbym cofnąć te ustawienia, ale również dowiedziałbym się co zostawić i np. utworzyć własny skrypt konfigurujący i wtedy użyć już czystego Arch’a z własną konfiguracją.

  2. Ja dopiero zaczynam rozumieć że Arch to faktycznie zupełnie nic nie instaluje, tak zupełnie, zupełnie. :slight_smile: Tylko ma na tym obrazie płyty paczki którymi może jakiś system dopiero postawić, ale każdą rzecz ręcznie. :slight_smile:
    W instrukcji instalacji Arch’a jest żeby instalować “Grupę” (cokolwiek to znaczy) base, która po prostu zawiera tą listę paczek:
    https://www.archlinux.org/groups/x86_64/base/
    Czyli 50 paczek Core, 3 paczki Testing i 4 paczki Staging.
    To tak jak by o nie mi chodziło od początku, bo chciałem wiedzieć co jest najbardziej podstawowym zestawem paczek w Arch’u. Myślałem że to całe core, a to wygląda na to że Grupa base jest tym czego szukałem?
    Ta Grupa base jest zawarta w common Antergosa.

  3. W np. Ubuntu GNOME jest dowiązanie /bin/sh do /bin/dash. Czy to dowiązanie tworzy się automatycznie przy instalacji paczek czy to też trzeba ręcznie w czystym Arch’u dodawać?
    Skrypt packstrap.in jest z końcówką in. Czy na Arch’u w ogóle się nie stosuje komendy sh jak i końcówek sh? Jakoś inaczej się wywołuje skrypty?

  1. Prekonfiguracja Antegosa absolutnie nie dotyczy folderów/podfolderów w jakiejkolwiek partycji. Z wyjątkiem nielicznych dystrybucji, to akurat zawsze jest takie samo. Pre od Antergosa znajdziesz na githubie.
  2. Wersja Antergosa Minimal to jest po prostu instalator Archa/Antergosa. Nie zawiera żadnych paczek, które są kopiowane jak w przypadku innych livecd. Całość odbywa się jak w tzw. netinstall.
  3. Jeśli chcesz użyć “czystego Archa” to zainstaluj… “czystego Archa” :slight_smile:
  4. Instalacja Archa polega na tym, że płyta instalacyjna daje Ci “dostęp” do HDD/SSD, czegokolwiek. Na ten nośnik przerzucana jest “pewna część”, która potem umożliwia już instalację czego chcesz.
  5. W Archu paczki są tworzone w grupy. Np. base, czyli te podstawowe. Albo np. plasma - to te, które umożiwiają zainstalowanie wszystkich domyślnych paczek składających się na Plasma 5. Itp. Ot, coś jak metapaczki, tyle, że nie ma takiej “metapaczki” zatem nic nie jest ze sobą powiązane. Antergos dla odmiany instaluje poprzez metapaczki (tak, są one również w Archu). Taką metapaczkę najlepiej jest odinstalować. W nazwie zwykle ma “meta”.
  6. Jeśli chodzi o to co piszesz nt. “base” - absolutnie mylisz pojęcia. “Core”, “Testing” i “Staging” to są repozytoria Archa. Dla Ciebie do korzystania jest wyłącznie “Core”. “Testing” jest dla osób, które chcą się włączyć w testowanie, zaś “staging” dla nikogo. Ostatnie repozytorium, jest jakby “czekające”. Tam się tworzy paczki, które - gdy już będzie można, bo wszystkie zależności zostaną spełnione - trafią do “Testing” lub “Core”. Paczki należące do grupy “base” będą się natomiast znajdować we wszystkich tych repozytoriach, w zależności od tego jaki będzie ich stan zaawansowania, spełnienie zależności itp.
    Generalnie - używasz repozytoriów, które są “stabilne”: core, extra i community. Jeśli potrzebujesz - bo masz system 64bitowy, a korzystasz z paczek 32bitowych - multilib. Nic innego Cię nie interesuje i nic innego nie zmieniasz.
    Sorry, że to napiszę: z Twoich wpisów wynika, że jesteś niezbyt mocno obeznany w Archu, zatem używaj tylko i wyłącznie tego co “stabilne”. Reszta nie jest ani dla Ciebie, ani dla 99,99% użytkowników Archa.
  7. *buntu nie używam od lat. To co piszesz wskazuje, że coś dowiązuje się do ich “dasha”. W Archu tego nie ma.
  8. Linux to nie Windows. Plik skryptowy może mieć dowolne rozszerzenie, a i tak zostanie wykonany. Każdy skrypt wywołasz przez: polecenie_skryptu skrypt, czyli np. sh coś.sh (rozszerzenia dowolne).

Część tego co piszesz to wiem. Myślałem że wystarczająco szczegółowo piszę ale chyba jednak nie. :slight_smile:

  1. Ale Arch sam tych folderów nie robi (w sensie tych np. /etc/ /use), mimo że są wymagane. A Antergos je tworzy, nie? No jest git Antergosa: https://github.com/antergos i teraz gdzie tam jest ten opis pre konfiguracji, tego co pre konfiguruje Antergos?
  2. Ja wiem jak jest z Minimal. Minimal instaluje po prostu Antergos’owe base i common. A w Live próćz tego że jest Live masz do wyboru tak samo base (czyli base i common) ale dodatkowo gotowe GNOME i inne środowiska. Istotne tu jest tylko to że i z poziomu Live i z Minimal można zainstalować tą wersję base i common Antergosa. To jest to samo. I ja to wiem już skądinąd.
    3.No ale zrozum, chcę poznać Archa i porównać z Antergos i zobaczyć różnicę żeby widzieć co ekstra robi Antergos. Żeby lepiej poznać i jedno i drugie. Chce wiedzieć co dzieje się pod spodem. co jest najbardziej podstawowym zestawem paczek (grupa base z Archa). A jednocześnie co jest bazowe dla Antergosa (base i common)
  3. No, o tego typu informacje proszę. :slight_smile:
  4. Dzięki za info.
  5. Jeśli pisałem o grupie base Archa to chodziło mi o to że te paczki z grupy base należy zainstalować niejako zawsze (oczywiście wiem co oznacza Staging i Testing, dlatego je rozdzielnie wymieniłem, że tylko te 50 paczek które są z repo Core zawartych w grupie base są instalowane, a nie że chcę testowe wersje instalować, w ogóle tego nie miałem na myśli). Rozumiesz, chciałem potwierdzenia od ciebie że te 50 paczek z grupy base Archa to są te kluczowe paczki instalowane zawsze (prawie zawsze?). To mnie w tym momencie interesowało.
    W ogóle nie znam Archa, właśnie go poznaję.
  6. Jeśli w Achu nie ma to będę musiał sprawdzić jak jest w Antergos’ie (jak uda mi się go zbootować na popartycjonowanym pendrive’ie).
  7. No wiem. :slight_smile: Chodziło mi o to dowiązanie sh, że się zarządza inaczej paczkami to może i do uruchamiania skryptów jest inne podejście. No ale już będę musiał sam sprawdzić co z tym sh.

Antergos ma np. ustawienia dotyczące poszczególnych środowisk, ale - m.in. dlatego - instaluje Ci nie “goły” system bazowy, ale także np. Xy (bo bez nich środowisko nie działa, a paczki Archa instalujące środowisko nie zawierają Xów jako swej zależności). Nadto jako DM zainstalują Ci lightdm, a nie taki jaki chcesz itp. Szukaj po gicie Antergosa. Jest to porozrzucane w różnych miejscach i zwyczajnie mi się nie chce studiować czegoś, co mi nie jest do niczego potrzebne. Na pewno katalogi *-setup zawierają specyficzne dla danego środowiska konfiguracje Antergosa, które są w takim przypadku wykorzystywane.
Inna sprawa, że… co chcesz w ten sposób osiągnąć? Informację na ile różni się Antergos od Archa z danym środowiskiem? Nie ma na to pytanie odpowiedzi, albowiem jeśli zainstalujesz i skonfigurujesz Archa jak Antergosa - niczym się nie będzie różnił. Jeśli inaczej - będzie. Jeśli chcesz zainstalować Archa i jednocześnie “obejść” jego instalację, to są takie narzędzia jak Arch Anywhere, czy Architect, albo inne jeszcze skrypty, które ułatwiają zadanie.

Grupa paczek “base” jest w Archu instalowana zawsze, zob.: https://wiki.archlinux.org/index.php/Installation_guide_(Polski)#Instalacja_systemu_podstawowego
Jeśli chcesz coś budować (kompilować), to jeszcze instalujesz base-devel.

Z Antergos Minimal nie jest tak jak piszesz. Różnica między Live ISO a Minimal ISO jest taka, że na Live ISO znajduje się środowisko Gnome 3. Cała reszta jest taka sama. Za pomocą Minimal ISO możesz również zainstalować jedno z sześciu środowisk (bo tak został instalator przygotowany, np. Architect miał możliwość instalacji kilkunastu środowisk). Cała instalacja środowiska odbywa się z połączeniem sieciowym (tak jak Archa).

Raz jeszcze: lista paczek “core” i “base” w Antegosie to jest lista jego instalatora. Antergos posługuje się bezpośrednio repozytoriami Archa. Nie dokonuje żadnych zmian (nie ma własnych PKGBUILDów dla paczek, które instaluje z repo Archa, stąd też grupa “base” jest taka sama w Antergosie, jak w Archu). Lista dodatkowych paczek, która jest w repozytorium Antergosa jest tutaj: https://github.com/Antergos/antergos-packages/tree/master/antergos

Informacja nt. instalacji Archa jest tu: https://wiki.archlinux.org/index.php/Installation_guide_(Polski) po polsku i po angielsku https://wiki.archlinux.org/index.php/Installation_guide Nic lepszego od twórców tej dystrybucji nie wymyślę. Może być wyłącznie gorzej. Osobiście zwykle polecam wersję angielską, bowiem jest ona zawsze aktualna.
Czynności poinstalacyjne (rekomendowane) masz tu: https://wiki.archlinux.org/index.php/General_recommendations

Nie bardzo rozumiem czego nie ma w Archu. Generalnie można powiedzieć, że jest tam wszystko :wink: Arch natomiast nie ma instalatora. Ba, obecnie nie ma nawet skryptów instalacyjnych.

Skrypt zawsze uruchamiasz w linuksie tak samo. Po pierwsze plik musi zawierać skrypt (dla basha to np. deklaracja #!/bin/bash znajdująca się w każdym pliku). Po drugie jeśli plik skryptu jest ustawiony jako uruchamialny, to wystarczy wywołanie jego (często przez ./), jeśli nie ma, to wywołujesz przez polecenie, które ów skrypt wykona. Jeśli skrypt jest w PATH, to nie musisz podawać do niego ścieżki. W przeciwnym przypadku albo wywołujesz go z katalogu, w którym się znajduje, albo podajesz ścieżkę.
Dowiązanie, które jest w Ubuntu wskazuje jedynie na to, że skrypty, które odwołują się do /bin/sh będą wykonywane przez /bin/dash. Widać Ubuntu wykorzystuje dash, a nie sh. Czym zaś różni się dash od sh - nie wiem. Nigdy mnie to nie interesowało.

No dobra, chyba mi to wystarczy.