Sprawa kopii zapasowej wg polskiego prawa wygląda w sposób następujący:
Art. 75 pkt 2 ust. 1 (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, obowiązujący stan prawny): “Nie wymaga zezwolenia uprawnionego (tj. licencjodawcy, przyp.) sporządzenie kopii zapasowej, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, kopia ta nie może być używana równocześnie z programem komputerowym…”
Pojawia się tutaj wprowadzający wątpliwości zapis: “jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego”. Autorytety prawne zgodnie z orzecznictwem definiują tą konieczność w sposób następujący: jeśli licencjodawca zapewnia dostarczenie nowej kopii programu w razie zniszczenia oryginału tworzenie kopii jest zbędne, więc w przypadku braku innych postanowień zabronione. Jeśli licencjodawca nie zapewnia nowej kopii tworzyć taką możemy.
Co ciekawe nie mają znaczenia sprzeczne z powyższym zapisy w licencji. Tj. jeśli licencjodawca nie zapewnia dostarczenia nowej kopii, a w umowie wprowadza zapis, że kopii tworzyć nie można to jest on w stosunku do licencjobiorcy (użytkownika) na mocy art. 76 wymienionej ustawy bezskuteczny. Art 76 stanowi, że postanowienia umów sprzeczne z przytoczonymi zapisami są nieważne.
Konkludując, jeśli licencjodawca nie zapewnia dostarczenia nowej kopii w razie zniszczenia bądź z innych względów własna kopia zapasowa jest niezbędna do korzystania z programu to możemy taką kopię wykonać niezależnie od postanowień licencyjnych.