Witam
Nie było sensu dalej ciągnąć mojego poprzedniego tematu, ponieważ zrobiłby ię zbyt duży bałagan, więc zakładam nowy 
Robię bazę danych zawierającą informacje na temat rezerwacji w hotelu. To, czego potrzebuję, to między innymi plik prechowujący zmienną, która służy jako wskaźnik do następnego rekordu w pliku ‘rezerwacje.dat’ Po wykonaniu programu wyskakuje błąd exitcode 100. Poniżej zamieszczam problematyczne elementy programu:
A że tak powiem z innej strony - po co w ogóle trzymasz ten wskaźnik? Czy nie wystarczy po prostu odczytać wielkość pliku z danymi (‘rezerwacje.dat’) i na tej podstawie określić liczbę jego rekordów?
Fajnie by było, gdybym wiedział jak to zrobić. 
No nic spróbuję poszukać czegoś na ten temat, jeśli nie znajdę nic to się odezwę.
Patrzę na ten Twój program i wydaje mi się, że powinieneś wstrzymać się z kodowaniem do czasu zrobienia “porządków”. Pisanie programu nie polega na przerabianiu go tak, by kompilator przestał wywalać błędy, a potem by podczas jego pracy błędy nie występowały. Sugeruję, byś przygotował małą dokumentację swojego programu (brzmi groźnie), tj. żebyś opisał kluczowe zmienne do czego mają w programie służyć (np. jako komentarze obok ich definicji), żebyś opisał co ma robić każda z funkcji (i procedur), tj. co ma robić, na jakich danych operuje, co zmienia, itp. (to możesz też zrobić w formie komentarzy przed każdą funkcją/procedurą). To spowoduje, że uporządkujesz myślenie i będziesz mógł zająć się poprawą poszczególnych funkcji a potem będziesz w stanie złożyć z nich cały program.
EDIT: co do Twojego kodu i upartej walki z operacjami wejścia/wyjścia (I/O), to zajrzyj na tę stronę http://www.freepascal.org/docs-html/rtl/system/ioresult.html i zobacz, jak się poprawnie sprawdza, czy plik istnieje - kluczową sprawą jest w tym wypadku wyłączenie sprawdzania błędów I/O dyrektywą {$i-} a następnie jej włączenie {$i+} i sprawdzenie czy nie ma błędu.
Ok jestem coraz bliżej rozwiązania sprawy, więc może pojedynczo będę prosił o poprawienie procedur. A więc mam taki problem jak poniżej - czy da się coś zrobić, by w miejsce break’a wstawić coś, co przeskakiwałoby do końca tej procedury poza case’y (instrukcja goto też mi nie chciała działać, bo nie może jej być w tym miejscu)?
procedure sprawdz_wolne;
begin
clrscr;
writeln ('Podaj dzien rezerwacji:');
readln (dzien);
writeln ('Podaj miesiac rezerwacji:');
readln (miesiac);
writeln ('Podaj dlugosc trwania rezerwacji:');
readln (ilosc_dni);
CASE miesiac of
1: data:=dzien;
2: data:=31+dzien;
3: data:=31+28+dzien;
4: data:=2*31+28+dzien;
5: data:=2*31+30+28+dzien;
6: data:=3*31+30+28+dzien;
7: data:=3*31+2*30+28+dzien;
8: data:=4*31+2*30+28+dzien;
9: data:=5*31+2*30+28+dzien;
10: data:=5*31+3*30+28+dzien;
11: data:=6*31+3*30+28+dzien;
12: data:=6*31+4*30+28+dzien;
end;
writeln ('Podaj ilosc osob');
readln (ilosc_osob);
CASE ilosc_osob of
1: begin
assign(pokoj1, 'pokoj1.dat');
reset(pokoj1);
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
if (kalendarz_pokoj1[data]=1) then
break
else
data:=data+1;
end;
data:=data-ilosc_dni;
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
kalendarz_pokoj1[data]:=1;
write(pokoj1, kalendarz_pokoj1[data]);
data:=data+1;
end;
close(pokoj1);
decyzja;
end;
2: begin
assign(pokoj2, 'pokoj2.dat');
reset(pokoj2);
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
if (kalendarz_pokoj2[data]=1) then
break
else data:=data+1;
end;
data:=data-ilosc_dni;
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
kalendarz_pokoj2[data]:=1;
write(pokoj2, kalendarz_pokoj2[data]);
data:=data+1;
end;
close(pokoj2);
decyzja;
end;
3: begin
assign(pokoj3, 'pokoj3.dat');
reset(pokoj3);
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
if (kalendarz_pokoj3[data]=1) then
break
else data:=data+1;
end;
data:=data-ilosc_dni;
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
kalendarz_pokoj1[data]:=1;
write(pokoj3, kalendarz_pokoj3[data]);
data:=data+1;
end;
close(pokoj3);
decyzja;
end;
4: begin
assign(pokoj4, 'pokoj4.dat');
reset(pokoj4);
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
if (kalendarz_pokoj4[data]=1) then
break
else data:=data+1;
end;
data:=data-ilosc_dni;
for i:=1 to ilosc_dni do
begin
kalendarz_pokoj1[data]:=1;
write(pokoj4, kalendarz_pokoj4[data]);
data:=data+1;
end;
close(pokoj4);
decyzja;
end;
end;
writeln('Brak wolnych miejsc/odrzucono propozycje rezerwacji');
readln;
end;zamiast:
case miesiac …
zrób przed begin:
const M:array[1…12]of Integer=(0,31,31+28,2*31+28,2*31+30+28,3*31+30+28, …);
zaś zamiast samego case wstaw:
data:=M[miesiac]+dzien;
Z tym break’em wynieś wszystko co masz przed tym miejscem do którego chcesz wskoczyć do procedury lub funkcji, zaś zamiast break dajesz exit;
Co do powyższego - nie wziąłeś pod uwagę roku 2016 - jest to rok przestępny (luty ma 29 dni) - a także lat następnych - takie błędy wyjdą za kilka lat, kiedy program się rozrośnie i będzie ■■■■. http://pl.wikipedia.org/wiki/Rok_przest%C4%99pny
Jak się tak popatrzy na Twój kod, to widać w nim powielone te same instrukcje, a to można ładnie ogarnąć jak się zastosuje np. tablice:
zarówno dla nazw plików:
const plik.pokoje: array[1…4] of string=(‘pokoj1.dat’,‘pokoj2.dat’,‘pokoj3.dat’,‘pokoj4.dat’);
lub nawet jako użycie konstrukcji ‘pokoj’+ilosc_osob+’.dat’ i potem możesz użyć np. assign(pokoj,plik.pokoje[ilosc_osob]); - jak i kalendarza:
var kalendarz_pokoj[1..4][1..366] of boolean/byte;
i używanie konstrukcji
if (kalendarz_pokoj[ilosc_osob][data]=1) then
Co Ci skróci 4-krotnie cały kod i zrobi go czytelniejszym oraz bardziej odpornym na błędy (bo jak będziesz coś zmieniał w jednej części (case), to musisz to teraz robić w pozostałych trzech. A kiedy będziesz chciał rozszerzyć program do obsługi pokoi 5-osobowych, wtedy wystarczy zmienić stałe w deklaracjach tablic (przy okazji warto zdefiniować sobie stałą
const MAX_LICZBA_OSOB = 4;
i używać jej w programie i definicjach zakresu tablic, a kod pisać tak, jakby chodziło o pokój n-osobowy, gdzie n jest od 1 do MAX_LICZBA_OSOB, przez co obsłużysz wszystkie możliwości za jednym zamachem.
P.S. I pisz tak, żeby nie trzeba było korzystać z instrukcji goto!
Dzięki Pablo, już wszystko ogarnąłem tylko jeszcze jednej rzeczy nie zawarłem w swoim projekcie (typów proceduralnych), o których napiszę w następnym temacie :x