No i wreszcie się doczekaliśmy. S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl ujrzał światło dzienne.
Na początek trochę historii. 26 kwiecień 1986 roku to data którą powinni znać wszyscy fani gry. Podczas testów reaktora dochodzi do eksplozji. Radioaktywna chmura wydostaje się nad Czarnobyl i w przeciągu kilku sekund dociera do oddalonej o 3km Prypeci. Najnowocześniejszego miasta w państwach bloku wschodniego. To są fakty. Twórcy gry postanowili dodać drugą eksplozję która nastąpiła w 2006r. Jej skutkiem było zupełne odcięcie Czernobyl, Prypeci i okolic od świata. Wiele zwierząt zmutowało tworząc straszne potwory. Skażoną strefę pilnuje wojsko. Nieskutecznie. Do strefy przedostają się Stalkerzy-łowcy artefaktów, wyposażeni w nowoczesną broń. Akacja gry rozpoczyna się kilka lat po drugim wybuchu. Nasz bohater wraca wraz innymi Stalkerami z cennymi znaleziskami. Podczas burzy dochodzi do wypadku. Wszyscy giną oprócz nas. Znajduje nas inny Stalker i przenosi do obozu…
Historia
Pierwsze plany stworzenia gry powstały mniej więcej w 2002r. Pierwsze screeny z gry podjarały wszystkich. Niestety premiera gry była cały czas przesuwana. Tłumaczono się ciągłym ulepszaniem gry!? No niestety jakoś nie dotrzegłem tego ulepszania, mało tego gra została mocno zubożona. I tak np. nie możemy jeździć pojazdami. Przeciąganie premiery gry nie wyszło jej na dobre. Olbrzymim ciosem dla S.T.A.L.K.E.R.-a jest zbliżająca się premiera Crysisa, która z pewnością umniejszy tej wspaniałej grze.
Grafika
Istnieje wiele głosów mówiących, że S.T.A.L.K.E.R.: Shadow of Chernobyl ma słabą grafikę a kod gry jest tak spaczony, że żeby ją odpalić na dobrych detalach potrzeba super kompa. Moim zdaniem grafika jest wspaniała (uruchomiona na opcji High na komputerze testowym: Intel Pentium IV 3.4GHZ GeForce 6600GT 128MB z zaktualizowanym BIOSEM i 2x512MB DDR Dual Channel). Zaraz po rozpoczęciu gry gdy wychodzimy z bunkra naszym oczom ukazuje się piękny świat żyjący swoim własnym życiem (przypomina świat Obliviona). Zjawiska atmosferyczne są odwzorowane fenomenalnie. Najpiękniejsze są pioruny przecinające zachmurzone niebo. Ciekawie zrobione są również anomalie magnetyczne występujące dość często. Wyglądają one jak rozmazana przezroczysta przestrzeń wokól której faluje gorące powietrze. Gdy podjedzie się bliżej takiej anomalii ekran monitora zaczyna śnieżyć, a wskaźnik napromieniowania zaczyna pikać. Należy uważać by nie zbliżyć się zbyt blisko ponieważ może to skączyć się dla nas tragicznie.Bardzo ładnie wygląda również ogień.Warto dodać, że większość lokacji w grze wygląda tak jak w rzeczywistości i tak np. park maszynowy ze skażonymi pojazdami wygląda bardzo podobnie jak ten prawdziwy. Nie wspomnę o Prypeci bądź Czarnobylu.
Fabuła
Jeżeli zachwalałem grafikę to fabułę i pomysł na grę trzeba po prostu wielbić. Proponuję postawić w domu mały ołtarzyk, umieścić w nim opakowanie gry i codziennie wieczorem sumiennie składać hołd twórcą gry. Fabuła jest bardzo wciągająca. Niestety nie zdradzę wam jej. Pograjcie sami i przeżyjcie to sami. Nie będę psuł wam całej frajdy. Powiem jedynie tyle, że wcielacie się w postać Stalkera i odwiedzacie skażoną strefę. Jeżeli chcecie możecie wykonywać misje dla innych Stalkerów bądź dla Sydorowycha.
Dźwięk
Dźwięk w grze jest również na wysokim poziomie. Każda broń inaczej brzmi co jest standardem w grach. Efekt burzy jest olśniewający. Najpierw pojawia się piorun o dopiero po kilku sekundach słychać grzmot. Gdy przysiądziemy się do ogniska innych Stalkerów słyszymy ich rozmowy w języku rosyjskim a gdy podejdziemy do nich z bronią gotową do strzału usłyszymy wyzwiska i zobaczymy gesty a la Kozakiewicz.Gdy goni nas wróg słychać jego wyzwiska. A gdy postrzelimy nieprzyjaciela tak, że nie będzie mógł wstać usłyszymy jak będzie wołał do swoich kompanów żeby mu pomogli psiajuchy . W grze możemy się również skradać. W lewym boku ekranu obok wskaźniku pozycji postaci mamy wskaźnik hałasu robionego przez nas (coś jak w Splinter Cellu).
Postać
Gra pod tym względem jest bardzo rozbudowana i przypomina takie pozycje jak Fallout, Oblivion czy Gothic. Postać możemy rozwijać, sprzedawać i kupować różnego rodzaju broń i znalezione artefakty. Postać możemy także ulepszać dodając do jej paska różnego rodzaju napromieniowane przedmioty. Należy jednak uważać gdy po krótkim czasie poziom napromieniowania postaci wzrośnie i trzeba będzie zrobić zastrzyk z antidotum by nie zginąć. Przedmioty mają różne właściwości. Jedne zwiększają życie inne celność i wytrzymałość. Postać posiada plecak w którym może przechowywać znalezione rzeczy bądź broń. Opcja ta przypomniała mi grę Diablo 2.
Najbardziej zdenerwowało mnie to, że postać szczególnie na początku gry szybko się męczy przez co nie może biec a poruszanie się po tak dużym terenie marszem jest dość uciążliwe. Ponadto nasz Stalker musi się systematycznie odżywiać.
OCENA:
Grafika: 8/10
Dźwięk: 9/10
Fabuła:10+/10
Jakość/cena: 10/10
