To tak jak zapoznaj się z astronomią lub prościej poszukaj sobie w Google.
Gdzie dowód… gdzie konkrety.
"Zapoznaj się z prawem” Keplera
Z którym?
Kepler w trakcie studiów teologii protestanckiej w Tybindze zapoznał się szczegółowo z teorią heliocentrycznąKopernika i odtąd stał się jej gorącym propagatorem. To, że udało mu się odkryć trajektorie planet, inne niż proponowane przez wszystkie dotychczasowe systemy kosmologiczne, zawdzięczał współpracy z Tychonem Brahe.
Brahe przez wiele lat regularnie rejestrował położenia planet w ich ruchu po niebie, w szczególności dokonał wielkiej liczby dokładnych pomiarów położenia Marsa. Wysoką ich dokładność osiągnął, wyznaczając przestrzenne położenie punktów orbity Marsa na podstawie znajomości średnicy orbity Ziemi oraz kąta widzenia tych samych punktów orbity Marsa w odstępach roku marsjańskiego. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności dla skuteczności tej metody był fakt, że orbita Ziemi jest niemal dokładnieokręgiem, a orbita Marsa jest elipsą o stosunkowo dużym mimośrodzie.
Według mnie dałoby się, tylko wyznaczyć gdzie początek i koniec ziemi i zaznaczyć linię prostą z tych punktów. Offff zapomniałem. Ziemia ma kształt globu.
To niemożliwe z założenia. Euklidesowa linia prosta to twór idealny, nieskończenie cienki i ciągły. Tymczasem materia ma strukturę ziarnistą. Jakakolwiek realizacja fizyczna dziedziczy te cechy.
Romb jest kwadratem? No no, coraz ciekawiej tu się robi… Może i prostokątem jest?
A co do pierwszego posta:
Dokładnie rzecz ujmując, to ruch Ziemi wokół Słońca nie jest ani elipsą, ani okręgiem, bo wpływ na jego kształt maja również inne ciała niebieskie. Czasem mały, czasem wręcz marginalny, ale mają.
Największy wpływ ma Księżyc. Potocznie mówi się, że Księżyc obiega Ziemię, ale tak naprawdę, to one obiegają wspólny środek masy. Jako że Ziemia jest dużo masywniejsza od Księżyca, więc i środek masy jest blisko środka Ziemi. Szacuje się, że leży około 4600 km od środka Ziemi.
I to wokół niego kręcą się oba ciała.
Z powodów podanych wyżej - nigdy po idealnym okręgu a nawet elipsie. Choć właśnie elipsa (z powodu skali bardzo bliska okręgowi) jest przyjmowana za tor ruchu, czyli orbitę.
Dla układu Ziemia - Słońce punkt ten znajduje się około 450 km od środka Słońca. A dla całego US (Układu Słonecznego) nieustannie się przemieszcza, często nawet poza granice Słońca…
A w przypadku Merkurego widoczne są nawet efekty relatywistyczne. Niby również związane z grawitacją ale w zasadniczo inny sposób niż w ujęciu newtonowskim.